این متن شامل 136 صفحه می باشد 

كارخانة ايران خودرو در كيلومتر 14 جاده مخصوص كرج واقع شده است. در واقع جاده مخصوص كرج از ميان كارخانه عبور مي كند كه آن را به دو بخش شمالي و جنوبي تقسيم كرده است. اين كارخانه در مساحتي بالغ بر 2315170 متر مربع قادر به توليد انواع خودروها از قبيل اتوبوس، ميني بوس، سواري و وانت و كاميونت مي باشد.

اين كارخانه در سال 1341 به نام كارخانجات صنعتي ايران ناسيونال بنيان نهاده شد و در مهرماه 1342 عملا فعاليت خود را با توليد اتوبوس آغاز كرد. اولين توليدات كارخانه اتوبوس مدل 302 و ميني بوس 0309 بنز آلمان غربي بود. در شهريور ماه 1345 نيز مجوز ساخت خودروسواري چهارسيلندر را دريافت كرد.

در اوايل سال 1349 سالن توليد پيكان با امتياز از شركت تالبوت يا گروه دوتس انگلستان در كارخانه شمالي شروع به كار كرد در بدو امر توليد پيكان 6000 دستگاه در سال بود ولي در سال 1354 با توسعه سالن پرس و شاب و سالنهاي رنگ و صافكاري در كارخانه جنوبي ظرفيت توليد تا 150000 دستگاه در سال بالا رفت.

در حال حاضر محصولات ايران خودرو عبارتند از:

1- انواع اتوبوس

2- ميني بوس شامل ميني بوس هاي 309 در دو نوع سقف بلند و سقف كوتاه، آمبولانس، كاميونت يك و دو كابين.

3- سواري پيكان 1600 و پژو 405 در دو مل GL و GLX پژو پرشيا – پژو RD سمند و پژو 206

4- وانت پيكان كه اخيراً توليد آن در محل كارخانة ميني بوس سازي از سر گرفته شده.

همانطور كه گفته شد كارخانه ايران خودرو از دو بخش شمالي و جنوبي تشكيل شده است كه در مجموع 10 كارخانه در آن به فعاليت مشغول هستند. اين كارخانجات عبارتند از:

1- كارخانة اتوبوس سازي (302)

2- كارخانه ميني بوس سازي (309)

3- كارخانه سواري سازي

4- كارخانه صندلي سازي

5- كارخانه پرس و خم

6- ريخته گري

7- ماشين شاب

8- سالن شاتل

9- سالن RD

10- سالن 206

تاريخچه زماني

ترديدي نيست كه سيستم برقي اتومبيلهاي جديد ويژگيهاي فني بسيار رعب انگيز، اما در عين حال بسيار جذابي دارد. سيستمها و مدارهاي پيچيده اي كه امروزه بكار مي روند به شيوه اي جالب تكامل يافته اند.

چنان كه در مورد بسياري از تحولات تاريخي صادق است، نمي توان يقين حاصل كرد كه فلان قطعة خاص را چه كسي و در چه زماني «اختراع» كرده است، زيرا اين تحولات هم به صورت موازي و هم به صورت متوالي رخ مي دادند!

تأمل در باب تعيين پدر سيستم برقي اتومبيل جالب است. بديهي است كه ميشل فارادي سزاوار تحسين است، اما تين لنور هم هست، رابرت بوش هم هست، نيكلاس اوتو هم هست… و اين رشته سر دراز دارد!

شايد درست آن باشد كه عقبتر برويم تا به تالس ملطي، فيلسوف يوناني، برسيم كه كهربا را به خز ماليد و الكتريسيتة ساكن را كشف كرد و براي نخستين بار واژه «الكترون» را مطرح ساخت. كهربا را به زبان يوناني «الكترون» مي نامند.

در حدود 600 قبل از ميلاد تالس ملطي، با ماليدن كهربا روي خز، الكتريسيتة ساكن را كشف كرد.

در حدود 1550 ويليام گيلبرت نشان داد كه بسياري از مواد «الكتريسته» دارند. او دريافت كه دو نوع «الكتريسته» ناهمنام يكديگر را جذب و دو نوع الكتريسيته همنام يكديگر را دفع مي كنند.

1672 اوتو فون گوريك اولين دستگاه برقي، يك گلولة چرخان از گوگرد را اختراع كرد.

1742 آندرياس گوردون نخستين مولد الكتريسيتة ساكن را ساخت.

1747 بنجامين فرانكلين بادبادكي را در هواي رعد و برقي به پرواز درآورد!

1770 دليجان بخار كونيو تماما از چوب، ساخته شد.

1780 لوييجي گالواني يك رشته فعاليت را آغاز كرد كه به اختراع باتري منتهي شد.