این متن شامل 29 صفحه می باشد
امروزه کساني که به گونه اي با ورزشکاران سرو کار دارند به خوبي مي دانند که بهره گيري از زحمات توان فرساي ورزشکار و مربي به پيروي از اصول علمي و انضباط و جديت در بکارگيري يافته هاي علمي وابسته است .
بنابراين نوشته حاضر با هدف کمک به مربيان و ورزشکاران شيفته ي پيشرفت و موفقيت، با يک ساختار کاربردي و در همان حال ساده براي انتقال برخي مفاهيم علم و تمرين و آمادگي جسماني تهيه شده است .
آشکار است که با توجه به گستردگي موضوعات آمادگي جسماني و علم تمرين، پرداختن به همه ي مفاهيم امکان ندارد. بنابراين منتخبي از مفاهيم براي شما برگزيده شده است و هر مفهوم نيز به صورت گذرا بررسي شده .
اميدواريم بسط و تحليل مفاهيم در جزوات ديگري انجام شود. روشن است که تاييد اين نوشتار با بحثهاي گروهي (در کلاس هاي تخصصي و جلسات مشورتي) دو چندان خواهد شد .
مفهوم اول، علم تمرين
علم و تمرين زاييده ي همه ي اطلاعات علمي درباره ورزش و تمرين است. اين اطلاعات همراه با تجربه و دانش مربي ورزشکار، به مربي کمک مي کند تا برنامه تمريني موثري براي بالا بردن سطح آمادگي ورزشکار طراحي و اجرا کند .
بهتر آنست که همگي به مفاهيم زير توجه کنيم و آنها را به کار بنديم :
1- علوم تمرين: براي تحقق اهداف تمرين، بايد يافته ها و فن هاي چند شاخه از علم را به کار گرفت، تغذيه، روان شناسي، مديريت، فيزيولوژي، بيومکانيک و بيوشيمي، ... بنابراين علوم تمرين، يعني در مجموعه دانش هايي که براي رسيدن ورزشکار به اوج عملکرد مورد نياز است. مربي بايد با علوم تمرين آشنا باشد و تا حد امکان از يافته هاي آنها بهره گيرد، ولي انجام دادن وظيفه ي متخصص تغذيه، روان شناسي يا ديگر متخصصان را کسي از او انتظار ندارد .
2- طرح برنامه تمرين: براي تحقق اهداف تمرين بايد برنامه اي نوشت که در آن هر چه مربوط به افزايش توانايي هاي جسماني، مهارتي و رواني ورزشکار است، منظور شده باشد، امکان ارزيابي ورزشکار را نيز فراهم مي کند و به اوج عملکرد ورزشکار در مسابقه بينجاميد. امروزه در ايران علم تمرين را بيشتر به جاي طرح تمرين به کار مي گيرند .
3- بدنسازي و آمادگي جسماني: بخشي از آمادگي ورزشکار که در برنامه نيز پيش بيني مي شود، بهبود عواملي چون قدرت، سرعت، استقامت و ... است، اين مفهوم بخشي از علوم تمرين است و نه همه آن که پيشتر به آن پراخته شد .
مفهوم دوم، آمادگي
توانايي سازگاري با يک رفتار مشخص سازگاري ناميده مي شود. يک برنامه ي منظم تمرين که مبناي علمي داشته باشد، چارچوبي براي آمادگي ورزشکار است. بنابراين علم تمرين مي تواند مکمل دانش مربي براي کمک به او در طرح برنامه هاي آمادگي ورزشکاران در هر سطح باشد. پيشرفت هاي ورزشي در گرو رسيدن به سطح بالاتر آمادگي است و هدف علم تمرين، افزايش آمادگي با طراحي برنامه ي مناسب تمرين است .
مفهوم سوم، تمرين
اين مفهوم به فعاليت منظم و برنامه داري گفته مي شود که با هدف بهبود عملکرد ورزشکار انجام مي شود. در واقع تمرين انجام فعاليت هايي است که قابليت سازگاري بدن در برابر فشارهاي وارد شده را به تدريج و پيوسته افزايش مي دهد با اين تعريف تمرين فرايندي تدريجي و آهسته است. و در آن هيچ گونه تعجيلي مجاز نيست. اگر تمرين به خوبي انجام شود به تغييرات آشکاري در بافتها و دستگاههاي بدن مي انجامد که آن نيز خود به بهبود عملکرد در ورزش خواهد انجاميد .
براي بيان دقيق مفهوم تمرين بايد به نکات زير توجه داشت :
1- تمرين بايد موجب توسعه ي همه سويه شود، يعني استقامت، قدرت، سرعت، انعطاف و هماهنگي را بيشتر کرده و بدن ورزشکار را از توسعه اي هماهنگ برخوردار سازد. اين ويژگي به عنوان شالوده ي عملکرد بهتر همه ي ورزشکاران در رشته هاي گوناگون شناخته مي شود و براي همه ي آنها است .
2- تمرين بايد موجب توسعه ي بدني ويژه ي هر رشته ورزشي شود، يعني موجب پيشرفت عوامل گوناگون آمادگي شود که هر رشته ورزشي خاص به آنها نياز دارد. در هر رشته ي ورزشي خاص چه عواملي هستند ؟
قدرت مطلق يا نسبي توده ي عضلاني يا انعطاف؟ ... ؟ اين ويژگي تمرين موجب مي شود که ورزشکار توانايي اجراي آسان و روان همه ي حرکات ويژه ي رشته ي مورد نظر خود را بدست آورد .
3- تمرين بايد توانايي اجراي همه ي فنون لازم را افزايش داده يک اجراي مناسب همراه با بهره وري، بيشترين سرعت ممکن، بالا سطح تولي نيرو، کمترين اثر پذيري از شرايط ناخواسته و صحيح ترين حرکات را ممکن کند .
4- تمرين بايد عامل تاکتيک را نيز فرا گيرد، يعني مناسب ترين تاکتيک را که بر خواسته از توانايي هاي هر ورزشکار است شامل مي شود و همچنين راهکار ورزشکار را براي رو به رو شدن با شرايط مسابقه بهينه کند، بنابراين در طول تمرين، به راهکارهاي گوناگوني مي توان توجه کرد که با در نظر گرفتن اهداف ورزشکار، استفاده خواهند شد و به تکامل خواهند رسيد .
5- تمرين بايد ابعاد رواني را نيز در بر گيرد، زيرا براي بهبود عملکرد و اجراي ورزش، آمادگي رواني ورزشکار نيز لازم است. عواملي چون بهبود انضباط، پشتکار و پايداري، خواستن، اعتماد به نفس، انگيزه و ميل و رغبت بخشي از تمرين به شمار مي آيد .
6- تمرين بايد توانايي گروهي را در نظر بگيرد. يعني در ورزشهاي گروهي آمادگي گروهي هدف تمرين است. هماهنگي در آمادگي بدني، فني و تاکتيکي گروه نقش اصلي را در موفقيت داراست .
اصول و مبانی تمرین
آمادهسازی صحیح بدنی علاوه بر اینکه باعث توانائی انجام بهتر فعالیت ورزشی و کسب نتایج مطلوب در رقابتها میگردد. از صدمات و آسیبهای جسمانی نیز جلوگیری مینماید. عدم تمرینات کافی و آمادهسازی غلط بدنی که باعث عدم هماهنگی لازم عصبی عضلانی، کمی انعطافپذیری، عدم وجود قدرت و مقاومت کافی در عضلات، تاندونها و رباطها و ... میگردد، باعث افزایش میزان آسیبهای جسمانی خواهد شد. آمادگی بدنی یا ورزشی را میتوان به طرق مختلف طبقهبندی نمود. در زیر عناصر آمادگی جسمانی، تعریف و کاربرد این عوامل در پیشگیری از آسیبدیدگی را ارائه میدهد.
مبلغ قابل پرداخت 20,000 تومان
برچسب های مهم