این متن شامل 36 صفحه می باشد 

شرايط زندگي امروز از انسان به ويژه انساني كه لاف عقل بزند و داعيه هنر داشته باشد،‌مي طلبد كه در عرصه و شرايط تازه از ديدگاهي نو به قرائت گفتمان هاي نظري و تاب و تنش هاي فرهنگي بپردازد و همراه با شناخت و تحليل و راه و رسم ديگران،‌راه حلي كارآ براي مسايل اجتماعي و فرهنگي خود بيابد. امروز،‌خواه وناخواه جهان به دوراني تازه گام نهاده و پديده يي كه چه نادرست پست مدرنيسم نام گرفته با سايه روشن هاي پيدا و پنهان در تمام بحث هاي روشنفكري و هنري جهان رخنه كرده است. بيست سالي هست كه اصطلاحي پست مدرنيسم با تاثير گذاري بر ذهنيت و فرهنگ و هنر انسان ها تمامي جهان را به انحاي گوناگون زير سيطره خود گرفته است شبح پست مدرنيسم بر آن چه انسان امروز مي انديشيد آن چه توليد مي كند، آن چه مي داند،‌آن چه نمي داند و آنچه در گل طبيعت و هستي او ناميده مي شود سايه انداخته است. پست مدرنيسم نه تنها مشكل امروزين هستي انسان را معين مي كند بلكه خيال شكل دادن تمامي آينده او را نيز در سر مي پروراند. اگر انديشمندان و روشنفكران گذشته از دگرگوني هاي مشخص و تعريف پذير نگران بودند؛ هنرمند و روشنفكر امروز با پديده يي روبرو است كه تعريف بردار نيست. مطالعه پيشينه و تبار اين پديده نمي توانست بدون آشنايي با انديشه و نظريات انديشمندان شكل مطلوب خود را پيدا كند نگرش تحقير آميز و اهانت بار پست مدرنيسم به «ديگران» كه مي بايد در پيوند با نگرش هاي مدرنيسمي و تاريخ استعمار بررسي شده و نيز تاثيرگذاري فيمينيسم،‌از او مانيستي ليبرال گرفته تا پست استراكچراليستي راديكال،‌ بر روند فرهنگ و هنر دو دهه پاياني قرن بيستم هم موردي نبود. كه بتوان ناديده گرفت و از آن گذشت. به دلايلي كه ذكر شد،‌نياز به آشنايي با پست مدرنيسم به آشكارترين نحو ممكن چهره ي خود را مي نماياند و اوضاع ايجاب مي كرد كه اين آشنايي به صريح ترين و ساده ترين راه و زبان ممكن صورت پذيرد.

پست مدرنيسم:

پست مدرنيسم پديده ي است كه شبح آن بر جهان امروز سايه افكنده و از آن به عنوان واژه يي براي توصيف يك دگرگشت گسترده در دهه هاي پاياني سده ي بيستم ياد ميشود. دهه ي 1980 دوران تاخت و تاز و رشد و در عين حال دگرگوني پست مدرنيسم بود. با آن كه در اين زمان كوتاه بارها چهره عوض كرد و حتي تا پاي احتضار هم پيش رفت همچنان به رشد خود ادامه داد. واقعيت هم اين است كه پست مدرنيسم نه تنها در مباحث هنري و روشنفكري رخنه كرده است بلكه،‌ بر تمام جوانب زندگي، سياست،‌اقتصاد،‌اديان و اخلاقيات. ارتباطات و رسانه هاي همگاني و حتي «ساختار احساس» و روابط انسان ها با يكديگر تاثير نيز گذاشته است. ماهيت پست مدرنيسم به گونه اي كه دائما چهره عوض مي كند و براي روز آمد بودن بررسي ها بايد از آخرين دگرگوني ها و نظرگاههاي آن آگاهي داشت. پست مدرنيسم در هوايي است كه ما استنشاق مي كنيم ما امروز در دوران پست مدرنيسم زندگي مي كنيم و اين بهانه كه پست مدرنيسم منحصر به جهان غرب است پذيرفتني نيست چرا كه آثار و نشانه هاي آن در همه جا ديده ميشود. و از قضا اين مد تازه ي روشنفكري معاصر، فراگيرترين و پر دامنه ترين يورش فرهنگي به جوامع غير غربي است و چيزي همانند آن تا كنون تجربه نشده است. اين ادعا كه ما در دوران پست مدرني زندگي مي كنيم به چند زمينه و اصل كلي استوار است:‌

1-امروز ديگر بخشي از انديشه هاي پيشرفت، خردمندانه بودن امور و آن چه مدرنيته ي غرب را پديد آورد و به انحاء‌ گوناگون به آن مشروعيت بخشيد، پذيرفتني نيست. چرا كه در نظريه ها و معادلات خود،‌ تفاوت هاي فرهنگي- اجتماعي ملل و اقوام مختلف جهان را به حساب نياورده است.

2-روزگاري چنين پنداشته مي شد كه اگر كشفيات علمي و پيشرفت هاي اقتصادي به سود انسان باشد،‌سرانجام مشروعيت پيدا خواهد كرد، اما امروز پيش از گذشت چند قرن نشانه هاي غيرقابل انكاري در دست است كه اين پيشرفت ها؛‌فقط به سود گروه هاي خاص بوده و هرگز توان جلوگيري از جنايت و تعدي بر ضد انسان هاي ستم ديده را نداشته است.

گروهي به چالش پيچيدگي ها مي روند و گروهي ديگر پا در بند همان تلاش هاي عهد دقيانوسي براي تنازع بقا در عرصه ي زندگي پرسه مي زنند. اين يكي از جنبه هاي دردآور شكست پرو‍ژه ي مدرن است كه قرار بود براي همه ي انسان ها و انسانيت اعتبار داشته باشد.

3-امروز ديگر اطميناني نيست كه آن چه فرهنگ برتر و فرهنگ پيشرو ناميده مي شود ارزش بيشتري از فرهنگ هاي فرودست تر و فرهنگ عامه و خرده فرهنگ ها،‌حتي فرهنگ هاي بومي و اقليمي داشته باشد؛ آن چه حائز اهميت است و مي بايد مورد ارزيابي قرار گيرد،‌كيفيت هاست.

در شرايط تاريخي و تكنولوژي امروز ديگر جدا كردن «اصل» از «كپي» و تفاوت گذاشتن ميان طبيعي و مصنوعي امكان پذير نيست. به