این متن شامل 49 صفحه می باشد.

اين مقاله ، مقايسه اي از رويكردهاي مدل سازي تصميم را ارائه مي كند . تصميم مدل سازي شده ، موضوعي است كه حسابرسان در واحد مورد رسيدگي در فعالت روزانه اش ، با آن روبرو مي شوند . به عنوان مثال ، مي توان از ارزيابي ريسك كنترل و ريسك ذاتي در خريدها ، حسابهاي پرداختي و چرخة موجودي ها نام برد . موضوع تصميم ، با استفاده از دو رويكرد متفاوت مدل سازي مي شود.

اولاً مدل هاي پايگاه دانش [1] ، ودوماً مدلي كه با استفاده از زبان برنامه ريزي شده با يك روش رسمي ( مبتني بر روش )[2] ايجاد شده است .

هر دو مدل قبل از مقايسة آنها درجهت تعيين اينكه آيا رويكرد ارائه شده به وسيله مدل مبتني بر روش ، به قدر كافي با مسئله تصميم در زمينه ريسندگي ، سروكار دارد يا خير و آيا انعطاف پذيري بيشتري كه بوسيلة رويكرد پايگاه دانش ، ارائه شده ، ضروري است يا خير ، مورد آزمون قرار گرفته اند .

اين مقايسه ، نتايج مثبت زيادي در بر دارد ، مدل مبتني بر روش قادر است تابه طور رضايت بخشي ، به صورت همانند نتايج تصميم گيرندگان انساني ( افراد تصميم گيرنده ) و مدل پايگاه دانش را ايجاد نمايد .

1)‌مقدمه و حركت

اين مقاله در صدد است تا مقايسه اي از كاربرد رويكردهاي متفاوت مدل سازي تصميم در يك موضوع حسابرسي ، ازجمله ارزيابي ريسك ذاتي و ريسك كنترل در خريدها، چرخة موجودي ها وحسابهاي پرداختي راارائه دهد . دو مدل كمك به تصميم ، يعني مدل پايگاه دانش (‌مدل خبره )‌و مدل مبتني بر روش ، براي موضوع تصميم بكار گرفته مي شوند و نتايجي كه آنها ايجاد مي كنند ،مورد مقايسه قرار مي گيرد .

زمان براي تصميم گيرندگان كمياب است و منابع گران و پرهزينه هستند . توانايي بكارگيري كامپيوترها براي موضوعات تصميم گيري ، مزاياي بالقوة زيادي در بردارد . جايي كه مسائل ، نسبتاً خوب بنيان يافته اند ، رفع امر تصميم گيري از تصميم گيرندگان انساني ، آنها را براي پذيرش و درخواست بيشتر مشاغل ، آزاد خواهد ساخت .

اجراي موفق كار مدل سازي تصميم ، به انتخاب صحيح ابزار براي كامل نمودن اين وظيفه ، بستگي دارد مقاله هاي قبلي از جمله (Delisione tall (1994) ,Bharadwjetal (1994) , Peters(1989) رويكرد پايگاه دانش را به عنوان روشي مناسب براي ارزيابي ريسك حسابرسي برگزيده اند ، اين مقاله درصدد است بررسي نمايد كه آيا اين انتخاب صحيح است يا خير .

( Weber(1997 به تمايل محققان سيستمهاي اطلاعاتي اشاره مي كند ، تا توجه آنها را به قديمي ترين تكنولوژي در دسترس و خسارات رويكردهاي توسعه يافته اخير و امكان بروز زيان در صورت پشتيباني تئوريكي از كارهايشان ، جلب كند ، بنابراين مطلوبست تاقبل از توجه به پروژة مدل سازي تصميم گيري ، به رويه هاي مدل سازي منتشر شده توجه كنيم .

ا ستفاده از كامپيوترها به طوري كلي و مدلهاي مبتني بر سيستمهاي پايگاه دانش به طور اخص ، به عنوان يك بخش جدايي ناپذير از فرآيند حسابرسي ، بيشتر معمول رايج است ، مداركي بر اين روند مي توان از طريق منابع و مأخذ اكثر متنهاي حسابرسي اخير و مقاله هايي كه به طور خاص با اين نكته سروكار دارند ، بدست آورد .

به عنوان مثال ، نشانة‌اخير از ميزان اهميتي كه دانشگاه وحرفه به سيستم خبره ( مدل پايگاه دانش ) داده اند را از (1995)White مي توان دريافت . اين مقاله 105 سيستم حسابداري آكادميك را در سطح ايالات متحده بررسي كرد . از اين تعداد 96 درصد ، نقش هوش مصنوعي و سيستم خبره را درحسابداري و حسابرسي واحد مورد رسيدگيشان ، پنهان نمودند و 46 درصد به طور مستقيم كاربرد سيستمهاي خبره را لمس كردند .

اين نوشته جات و آثار چاپي ، مزاياي رويكرد پايگاه دانش در مدل سازي تصميم را افزايش داد Wateman(1986) ، ويژگيها و مزاياي زير را به عنوان مزاياي بالقوة سيستمهاي خبره نسبت به افراد تصميم گيرنده (‌تصميم گيرندگان انساني ) ، مشخص نمود :

[1]- پايگاه دانش ، حاوي حقايقي دربارة يك زمينة خاص و مجموعه قواعدي كه از آن حقايق استفاده مي كند .آنها ممكن است اشياء را توصيف كرده ، روابط را معين كرده يا قواعد سرانگشتي ايجاد كنند كه سيستم خبره از طريق تجربه كسب كرده است . نوعاً هر قاعده حاوي يك شرط و يك اقدامي به شكل« 1fx پس y» مي باشد . اين بدان معناست كه هر گاه شرط x ، صحيح باشد ، پس سيستم خبره اقدام Y را از آن نتيجه مي گيرد . اين حقايق و قواعد از طريق مصاحبه با اشخاص خبره تعيين مي شود .

[2] -مدل مبتني بر روش : رويكردي است كه صرف نظر از سطوح متنوع ريسك ، از برنامه هاي استاندارد استفاده مي‌كند .اين رويكرد در محيط حسابرسي امروزين يك رويكرد قابل قبول محسوب نمي شود .