این متن شامل 24 صفحه می باشد 

زباله به مواد زايد جامدي گفته مي شود كه عمدتاً به واسطه فعاليت انسان در بخش‌هاي كشاورزي، صنعتي و شهري توليد مي شوند.

انسان انواع مواد را با سختي از طبيعت به دست مي آورد و به آساني تبديل به زباله كرده و به طبيعت باز مي گرداند. در گذشته زباله ها در دوري تكويني ايجاد و تبديل مي‌شدند؛ اما امروزه ديگر امكان چنين دوري وجود ندارد، زيرا ميزان زباله ها بيش از آن است كه تجزيه و تبديل آنها در يك دوره زماني مناسب ممكن باشد.

در يك زيست بوم بكر و دست نخورده، مواد قابل تجزيه زباله ها به وسيله باكتري‌ها تجزيه شده مجدداً توسط موجودات و گياهان مورد استفاده قرار مي گيرند. يك اجتماع پر جمعيت انساني به اندازه اي زباله توليد مي كند كه تجزيه طبيعي آنها در محيط غير ممكن است. بعضي از زباله ها نيز اصولاً در طبيعت غير قابل تجزيه هستند. بنابراين، افزايش زباله ها به مقدار زياد باعث آلودگي زمين، هوا و آب مي شود.

انباشت زباله ها موجب زشتي محيط نيز مي شود و همچنين توليد بوهاي نامطبوع از مواد آلي موجود در زباله ها در اثر نشو و نماي موجودات بيماري زاي ذره بيني از مشكلات ديگري هستند كه توسط زباله ها به وجود مي آيند. گفتني است كه گردآوري زباله ها در فضاي آزاد و سوزاندن آنها باعث تخريب محيط زيست مي‌شود.

يكي از راه هاي پيشگيري از خطرات زباله در محيط زندگي، دفن بهداشتي آن است. در انتخاب محل دفن زباله بايد شرايطي را در نظر گرفت كه عبارتند از: پستي و بلندي، موقعيت سطح آبهاي زيرزميني، مقدار بارندگي، نوع خاك و سنگ و موقعيت منطقه دفن زباله در ارتباط با شبكه جريان آبهاي سطحي و زيرزميني. بهترين محل براي دفن زباله مناطق خشك است، زيرا در اين گونه مكان ها شيرابه اندكي به وجود مي آيد و شرايط دفن نسبتاً ايمن است.

جمع آوري و دفع زباله

مگس ها براي تخم ريزي به مواد در حال فساد و تجزيه جلب مي شوند. رشد تخم و لارو (كرمينه) مگس ها بستگي به ميزان مواد غذايي و درجه حرارت زباله ها دارد. در شرايط و درجه حرارت مناسب رشد تخم تا مرحله مگس بالغ در طول 7 تا 8 روز انجام مي گيرد. بنابراين مدت ماندن زباله در مرحله جمع آوري و حمل و نقل بايستي كمتر از اين مدت باشد.

مجهز كردن ظروف جمع آوري زباله- چه زباله دان هاي خانگي و چه جايگاه‌هاي موقت زباله- به سرپوش و نيز بهداشتي كردن محل دفع زباله مي تواند تا حدود 90 درصد موجب جلوگيري از توليد مگس شود. همچنين انباشته كردن زباله ها در فضاي آزاد موقعيت مناسبي را براي تكثير مگس ها ايجاد مي كند.

در بسياري از موارد در زباله هاي شهري غذا، آب و پناهگاه وجود دارد كه براي توليد مثل و ازدياد جمعيت موش ها بسيار مناسب است.

تخليه مواد زايد جامد (زباله ها) در محل هاي نامناسب، به وسيله جريان آبهاي سطحي اعم از جويبارها، رودخانه ها و آبهاي حاصل از بارندگي، به نقاط مختلف منتقل شده و باعث انتشار آلودگي مي شود.

زباله هاي شهري در آخرين مرحله دفع، به خاك و يا آب منتقل مي شوند. مواد موجود در زباله ها در تبادل آب و هوا در خاك اختلال ايجاد مي كند.

بر اثر انباشته شدن زباله ها در فضاي آزاد و در فصل هاي گرم سال، گازهايي (مانند CH4. CO2SH2 و CO) توليد مي شود كه اين گازها با وزش باد به فضاي شهرها وارد مي شوند.

دفن بهداشتي زباله

تخليه زباله در سطح شيار محل دفن و پوشش آن با خاك، و سپس تسطيح و فشردن آن، هواي موجود در ميان زباله را به حداقل مي رساند و اين امر به همراه افزايش درجه حرارت در قشرهاي زيرين زباله، موجب نابودي كرمينه (لارو) حشرات و يا عدم تكامل و رشد آنها خواهد شد.

دفن زباله و پوشش سريع و كامل زباله ها پس از تخليه در محل دفن، بايد به طور كامل و صحيح انجام پذيرد تا پرندگان از اجزاي زباله ها تغذيه نكنند. جستجوي غذا در ميان زباله ها توسط پرندگان موجب انتشار بسياري از باكتري هاي مضر در طبيعت مي شود.

بسياري از امراض مثل اسهال هاي آميبي و باسيلي، تراخم، حصبه، شبه حصبه، وبا، سل، جذام، طاعون و سياه زخم به وسيله مگس شايع مي شود.

وجود غذاي كافي در لابه‌لاي زباله ها زمينه را براي رشد و تكثير بيش از حد جانوران موذي مانند موش و سگ هاي ولگرد، گربه و سوسك مهيا مي كند.

مگس ها با نشستن روي زباله، مدفوع و كثافات، ميكرب هاي مختلف را به وسيله موهاي چسبنده و مژك هاي فراوان بدن خود جذب مي كنند و‌ آ‌نها را از طريق تماس مستقيم با بدن انسان و يا مواد غذايي مورد مصرف انسان، به بدن وي منتقل مي كنند و موجب بروز انواع بيماري ها در انسان مي شوند.

براي تعيين محل دفن زباله معمولاً دو نكته اساسي دوري از شهر و هزينه حمل و نقل زباله را در نظر مي گيرند.

موقعيت محل دفن زباله با توجه به آب هاي سطحي و زيرزميني تعيين مي شود، نبود رودخانه، قنات، چشمه سار، مسيل و آب هاي كوهستاني در نزديكي منطقه دفن، از مهمترين معيارهاي انتخاب محل دفن زباله است. بهترين محل ها در مناطق خشك است زيرا امكان آلودگي منابع آبي توسط شيرابه حداقل خواهد بود.

محل دفن زباله نبايد نزديك و يا در جهت بادهاي غالب به طرف شهر، روستا، جاده‌هاي اصلي و ديگر موسسات و اماكن عمومي قرار داشته باشد.

وجود گازهاي توليد شده از زباله همواره مشكلاتي را در محيط اطراف دفن به وجود مي آورد. بنابراين استفاده از محل دفن يا اطراف آن براي ساختن ساختمان جايز نيست. همچنين ايجاد مرتع و چراگاه در محل دفن زباله به هيچ وجه درست نيست.