این متن شامل 45 صفحه می باشد 

- زبان نوشتار: اما زبان نوشتار بخش اساسي و مهم سيستم انتقال اطلاعات در نقشه هاي را بر عهده دارد. زيرا اتر سيمات اجرايي، بدون يادداشت هاي فني، و اندازه نويسي، عنوان مشخصات مصالح و علائم اختصاري واقعا بي معني مي شوند.

- زبان ترسيم: ترسيم وسيلهاي اساسي براي انتقال اطلاعات ساختماني است و گاه يك تصوير اندازه صدها كلمه كارايي دارد.

- تصاوير سه بعدي : تصاوير سه بعدي يا به صورت مركزي و پرسپكتيو هستند و يا به صورت تصاوير موازي مي باشند. اين تصاوير مانند عكس ، در يك تصوير، چند وجه جسم يا ساختمان را به نمايش مي گذارند.

- تصاوير دو بعدي (ارتوگرافيك) :‌تصاوير دو بعدي از قبيل ، پلانها و مقاطع يك بدنه هاي ساختمان را به طور دقيق و در تصاوير جدا از هم معرفي مي كنند.

اسكيس:‌طرح اوليه و سريع را اسكيس گويند.

مراحل طراحي نقشه هاي ساختماني

1- انجام مطالعات اوليه، برنامه ريزي فيزيكي و تعيين اهداف پروژه:

اهداف كمي و كيفي هر پروژه بستگي به خواست و نيازهاي استفاده كننده و امكانات و محدوديتهاي فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و فني موجود است.

2- بررسي عوامل محيطي و جغرافيايي:

عوامل محيطي نقش تعيين كننده اي در شكل گيري ساختمان دارند. ساختمانهاي هر منطقه با توجه به شرايط محيطي وضع زمين و نوع آب و هواي آن طراحي مي شوند.

3- شناسايي كامل اجزاي عملكردي ساختمان:

براي طراحي مناسب هر قسمت از ساختمان مهندس معمار بايد كاملا با فعاليت هاي كه در آن قسمت انجام مي گيرد آشنا باشد. مساحت فضاها و نوع لوازم و تجهيزات مورد استفاده را مشخص كند. نورگيري، تهويه و ارتباط متقابل فضاها را بررسي نمايد و هر فضا را متناسب با نحوه استفاده اي كه دارد طراحي و تسهيلات لازم را پيش بيني نمايد.

“ورودي ساختمان” نحوه دسترسي و ورود به بنا بخش مهمي از طرح آن را تشكيل مي دهد.

ورودي واحدهاي ساختمان مسكوني مانند شكل زير ضمن دسترسي مناسب به خانه بايد بخوبي حريم داخلي خانه را از فضاهاي عمومي جدا كند و امكانات مربوط به ورود، تعويض لباس، درآوردن كفش، امكان استقبال و مشايعت مهمان را تأمين كند زيبا و راحت باشد. و فاقد فضاها بلااستفاده باشد و در شرايط اقليمي نامناسب بايد مانع نفوذ سرما، گرما و گرد و خاك شود. ورودي بايد دسترسي راحتي به نشيمن، پذيرايي ، پله هاي طبقات و آشپزخانه داشته باشد.

“اتاق نشيمن” اتاق نشيمن محل زندگي خانواده و مهمترين قسمت خانه است فضاي نشيمن اغلب مستقل از فضاي پذيرايي طراحي مي شود و حالتي خصوصي دارد. فضاي نشيمن بايد آفتابگير باشد و ارتباط راحتي با بالكن و حياط داشته باشد فضاي نشيمن بايد به نحوي طراحي شود كه فعاليت هاي مختلفي مانند نشيمن، صحبت كردن، تماشاي تلويزيون، بازي بچه ها و مطالعه و ... را عملي سازد.

نكته : اندازه فضاي نشيمن با توجه به نوع فعاليتها و ابعاد مبلمان و لوازم مورد استفاده مشخص مي شود مساحت آن معمولا 15 تا 30 متر مربع است.

“غذاخوري” فضاي غذاخوري بايد با آشپزخانه، پذيرايي و نشيمن خانوادگي ارتباط نزديكي داشته باشد مهمان و خانواده را جداگانه طراحي كرد.

“آشپزخانه ” فضاي آشپزخانه بايد با ورودي اصلي، سرويس، غذاخوري، فضاي نشيمن و پذيرايي ارتباط راحتي داشته باشد و در عين حال نسبت به اتاقهاي خواب دور نباشد.

تذكر: مثلث كار به نحو مناسبي سينك ظرفشويي، اجاق يخچال را به هم وصل مي كند. فضاي آشپزخانه نياز به نور طبيعي، ديد و منظره و تهويه مناسب دارد. دسترسي آشپزخانه به تراس و حياط امكانات مناسبي را در اختيار خانواده قرار مي دهد.

نكته : مساحت آشپزخانه معمولاً از 11 تا 17 متر مربع