محل لوگو

اقتصاد كلان


این متن شامل 78 صفحه می باشد 

 

مفهوم اقتصادي سرمايه گذاري با مفهوم تجارتي آن كه در گفتگوهاي روزانه به كار مي رود تفاوتهاي بسيار دارد. براي مثال، هر گاه شخصي تعداد صد سهم از سهام شخص ديگري را بخرد، شخص اول ممكن است چنين اقدامي را نوعي سرمايه گذاري تلقي كند، در حالي كه، در واقع، معادل مقدار سرمايه گذاري شخص مزبور، فروشنده سهام سرمايه گذاري منفي كرده است و بنابراين از نظر اجتماع هيچ گونه سرمايه گذاري جديد اقتصاد انجام نشده است.

«سرمايه گذاري اقتصادي» در كل اقتصاد، تنها هزينه هايي را در بر مي گيرد كه موجودي كالاهاي سرمايه اي نظير كارخانه ها و يا تجهيزات فني و يا موجودي كالاها را افزايش دهد. خريد ماشينهاي فرسوده و يا كارخانه هايي كه در سالهاي قبل ساخته شده اند از نظر اقتصادي سرمايه گذاري تلقي نمي شود و بدين جهت عنوان سرمايه گذاري را تنها به هزينه هايي ميتوان اطلاق كرد كه به منظور ايجاد كارخانه ها و ماشينهاي كاملاً نو و يا گسترش ظرفيت كارخانه هاي موجود و يا افزايش موجودي كالاها انجام شده باشد.

سرمايه گذاري فراگردي است كه در آن كالاهاي سرمايه اي براي توليد كالاها و يا خدمات ديگر به كار مي رود. بنابراين به روشني مي توان گفت چنانچه از اتومبيل براي حمل كالا يا اداره صنعت و يا فعاليت بازرگاني استفاده شود هزينة خريد آن سرمايه گذاري اقتصادي محسوب مي شود. اما اگر اتومبيل تنها براي گردش آخر هفته به كار رود، بديهي است كه هزينه خريد آن نوعي هزينه مصرفي خواهد بود.

در مورد هزينه خانه سازي نيز همين مسئله مطرح است؛ هرگاه خانه جديدي ساخته و سپس اجاره داده شود، از نظر صاحب خانه و جامعه، سرمايه گذاري صورت گرفته است. اما هرگاه صاحب خانه خود در خانه جديد سكنا گزيند آيا هزينه خانه مانند هزينه اتومبيل نوعي هزينه مصرف خواهد بود؟ برعكس مورد اتومبيل، وزارت بازرگاني كليه «هزينه هاي تأسيساتي و ساختماني» را به عنوان سرمايه گذاري به حساب مي آورد.

بالاخره در مورد تحصيلات نيز اگر مربوط به آموزش اصول لازم براي شغل يا حرفة معيني باشد، آيا بايد هزينه آن را از نوع سرمايه گذاري تلقي كرد؟ در اين صورت آيا بايد انتظار داشت كه قدرت كسب درآمد دانش آموخته در نتيجة تحصيلات افزايش يابد؟ مسلم است كه درآمد شخص مورد نظر در نتيجه تحصيلات بالا مي رود: بنابراين، مي توان بيان داشت كه هزينه آموزش، سرمايه گذاري در «سرمايه انساني» است.

سرمايه گذاري از نظر خرد ـ اقتصادي

يك بنگاه اقتصادي براي تصميم گيري در اين مورد كه منابع پولي خود را در سرمايه گذاري براي يك پروژه خاص صرف كند، با استفاده از دو روش مي تواند جنبه هاي اقتصادي سرمايه گذاري مزبور را ارزيابي نمايد. هر يك از اين روشها كه در زير شرح داده مي شود ضابطة اقتصادي سرمايه گذاري است و در شرايطي كه منابع پولي چه از داخل بنگاه از دريافتهاي باقيمانده و چه از طريق وام تأمين مي شود، به نتايج مشابهي منجر مي گردد.

1ـ ارزش فعلي: تصميم به اجراي يك طرح سرمايه گذاري در بنگاه اقتصادي با استفاده از روش ارزش فعلي به اين اصل بر مي گردد كه طرح سرمايه گذاري فقط موقعي مقرون به صرفه است كه درآمد آن بيشتر از جبران هزينه اي باشد كه در اثر استفاده در طول تمام عمر كالاهاي سرمايه اي ايجاد مي شود. هزينه كالاي سرمايه اي همان قيمت بازاري آن است. اين قيمت را نمي توان در بلند مدت به عنوان مقداري ثابت فرض كرد، زيرا ممكن است در اثر تغييرات مربوط به تقاضا و عرضه تغيير كند. اين قيمت در شرايط رقابتي بازار معمولاً «قيمت عرضه» خوانده مي شود، زيرا با اين قيمت است كه توليد كننده مي خواهد آن را به تقاضا كننده بفروشد.

حال به تحليل طرف درآمد قضيه مي پردازيم. اين طرف تا اندازه اي پيچيده تر است. فرض مي كنيم كه عمر كالاي سرمايه اي n سال باشد. در اينجا بايد يك جريان درآمد را براي اين كالا به حساب بياوريم. از آنجا كه در اين درآمدها در زمانهاي مختلف به دست مي آيد و از آنجا كه ارزش واقعي پول در اين زمانها يكسان نيست، لذا قبل از مقايسة اين درآمدها با يكديگر و مقايسه غائي آن با هزينه سرمايه گذاري بايد آنها را به ارزش فعلي خود تبديل كنيم.

جريان تبديل ارزش آينده به ارزش فعلي «تنزيل» خوانده مي شود. تنزيل در واقع عكس «مرابحه» است. مرابحه بدين منظور به كار مي رود تا نشان دهد كه هرگاه مبلغ معلومي در دارايي خاص (مالي يا واقعي) با نرخ بهره معين سرمايه گذاري شود، در پايان يك دورة زماني معلوم چه ارزشي خواهد داشت. براي مثال، هرگاه مبلغ Vo­ با نرخ بهره I به وام داده شود، ارزش Vo­ بعد از يك سال معادل V1­ خواهد بود كه از فرمول زير به دست مي آيد:

(1) ( I + 1) Vo = V1­

به عبارت ديگر، سرمايه گذاري معادل 100 ريال، در پايان يك سال با نرخ بهرة 10 درصد، ارزشي معادل 110 ريال خواهد داشت. پس مي توانيم رابطة زير را بنويسيم:

(2) (10% + 1) 100 = 110

حال اگر V1­ براي مدت دو سال وام داده شود، ارزش آن در پايان سال دوم معادل V2 خواهد بود كه از معادله زير بدست مي آيد:

(3) (I + 1 ) V1­ = V2­

با در نظر گرفتن معادله (1) خواهيم داشت:

(4) ( I + 1) ( I + 1) Vo = V2­

2( I + 1) Vo = V2­

به همين ترتيب در پايان سال سوم خواهيم داشت:

3(I + 1) V0­ = (I + 1) V2­ = V3­

و همچنين در پايان سال چهارم خواهيم داشت:

4(I + 1) V0­ = V4

پس از اين روش مي توانيم نرخ بهره مركب را در هر زمان (t) از فرمول زير به دست آوريم:

(5) t( I + 1) 0V = tV

تنزيل، كه ارزش فعلي سرمايه گذاري را كه احتمالاً درآمدهايي در آينده خواهد داشت تعيين مي كند، عكس مرابحة مركب است. به عنوان مثال، هرگاه طرفين معادلة (1) را به (I + 1) تقسيم كنيم، ارزش فعلي به صورت زير:

(6)

به دست مي آيد. در اين معادله، V0 ارزش فعلي سرمايه گذاري در ابتداي سال است كه به وسيله تنزيل ارزش درآمد (1 V) كه در پايان سال به دست مي آيد محاسبه مي شود.

هرگاه بخواهيم ارزش فعلي سرمايه گذاري را براي مدت دو سال حساب كنيم، طرفين معادله (4) را به 2 (I + 1) تقسيم مي كنيم و فرمولي كه ارزش فعلي را تعيين خواهد كرد به صورت زير به دست مي آيد:

(7)

و در نهايت براي n سال:

 

در صورتيكه جريان هزينه اي براي سالهاي آتي داشته باشيم بهمين ترتيب ارزش فعل آنها را محاسبه مي كنيم و با مقايسه ارزش فعلي درآمدها و هزينه ها مي توان به سود آور بودن پروژه پي برد.

2ـ بازده نهايي يا سودآوري نهايي سرمايه گذاري: روش ديگري كه براي ارزيابي اقتصادي يك طرح سرمايه


مبلغ قابل پرداخت 21,000 تومان

توجه: پس از خرید فایل، لینک دانلود بصورت خودکار در اختیار شما قرار می گیرد و همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال می شود. درصورت وجود مشکل می توانید از بخش تماس با ما ی همین فروشگاه اطلاع رسانی نمایید.

Captcha
پشتیبانی خرید

برای مشاهده ضمانت خرید روی آن کلیک نمایید

  انتشار : ۱۱ دی ۱۳۹۷               تعداد بازدید : 335

برچسب های مهم

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به "" می باشد

فید خبر خوان    نقشه سایت    تماس با ما