این متن شامل 22 صفحه می باشد 

اسپرين يعني كشيدگي يا پارگي ليگامنت. اين پارگي ممكن است به صورت كامل، سطحي و يا جزئي باشد. صحبت درباره پارگي كامل يا شديد ليگامنت كه بسيار جدي است و معمولاً هم نياز به عمل جراحي مي‌باشد از بحث ما خارج است. خوشبختانه اكثر كشيدگي‌هاي ورزشي ناشي از پاره شدن سطحي ليگامنت مي‌باشد، كه بهبودي كامل آن در طول چند هفته ميسر است. در كشيدگي جزئي فقط چند تا از رشته‌هاي ليگامنت پاره و يا كشيده مي‌شوند، بدين لحاظ صدمه و آسيب‌ديدگي هم بسيار جزئي است.

در پاره‌اي مواقع يك ليگامنت از استخوان جدا شده و با خود تكه استخواني را همراه مي‌آورد. كه در اين حالت (كندگي استخوان يا جدا شدن رباط و يا تاندون) ناميده مي‌شود. (يعني پارگي قسمتي از بافت كه از نسج خود جدا شده باشد). مشكل است كه اين نوع كشيدگي يا شكستگي را بدون عكس‌برداري با اشعه (X) ايكس تشخيص داد. اكثر پزشكان ورزشي براي هر نوع كشيدگي، عكسبرداري به وسيله اشعه ايكس را اصرار مي‌ورزند. در حالي كه من استفاده از اشعه ايكس را هنگامي تجويز مي‌كنم كه تغيير شكل، تورم و درد شديد در محل آسيب ديده مشاهده شود. چنانچه تورم و درد در طول 24 ساعت از بين نرود، در اين صورت به عكس‌برداري به وسيله اشعه ايكس نياز مي‌باشد.

بهتر است در مورد ليگامنت‌ها يا رباط‌ها بيشتر بدانيم

ليگامنت‌ها به وسيله رگهاي خوني تغذيه مي‌شوند، و هر نوع پارگي ليگامنت سبب پاره شدن يكي از رگهاي موئين مي‌شود، و در نتيجه خونريزي داخل مفصل ايجاد مي‌شود. اين همان چيزي است كه تورم سريع يك مفصل آسيب ديده را موجب مي‌شود. ميزان و اندازه يك تورم همواره خاك از كشيدگي يا پارگي شديد نيست، بلكه اين تورم نشان دهنده آسيبي است كه به رگهاي خوني وارد شده و ليگامنت‌ها صدمه نديده‌اند. معمولاً پزشكان معالج كشيدگي‌ها را با روش (I.C.E) انجام مي‌دهند. (I) مخفف يخ، (C) مخفف كمپرس با حوله تر و (E) مخفف تبخير و تصعيد به عضو آسيب‌ديده است.

استفاده از يخ در ماساژ دادن موضع درد، كمكي به منقبض شدن رگهاي خوني داخل مفصل و كاهش خونريزي است. عمل كمپرس و تصعيد بيشتر براي نقصان خونريزي داخل مفصل صورت مي‌گيرد.

هنگامي كه خونريزي متوقف شدف معمولاً بعد از 48 ـ 24 ساعت به ورزشكار اجازه داده مي‌شود تا حركات محدودي را روي مفصل انجام دهد. در صورتي كه حركت، درد و ناراحتي مفصل را سبب شود، شخص مصدوم فقط مي‌تواند به فعاليت‌هايي مبادرت ورزد كه موجب بروز درد نشود. در اينجا درد به عنوان يك راهنما به حساب مي‌آيد.

به هيچ وجه براي معالجه كشيدگي از حرارت درماني استفاده نكنيد، زيرا حرارت سبب افزايش جريان خون در يك نقطه و موجب افزايش ميزان تورم مي‌شود. استفاده از حرارت زمان درمان را طولاني‌تر مي‌كند. بسياري از متخصصات و مربيان ورزشي استفاده از گرداب را براي معالجه و مداواي كشيدگي توصيه مي‌كنند. در حاليكه حرارت درماني سبب افزايش جريان خون مي‌شود و نبايد از اين روش به عنوان درمان استفاده كرد و گاهي اوقات، پزشكان به شخص آسيب ديده استفاده از گرداب يا حرارت را، آنهم بعد از گذشت مدت زماني حدود 72ـ 48 ساعت بعد از آسيب‌ديدگي توصيه مي‌كنند. به هر حال اين نوع معالجه براي درمان آسيب هاي ورزشي متداول نيست. علت بروز اكثر كشيدگي يا پيچيدگي‌هاي مكرر به مفاصل بي‌ثباتي هستند كه نياز به معالجه پيچيده‌تري دارند. بهتر است درباره مفصل بي‌ثبات بيشتر صحبت كنيم. مفصل بي‌ثبات، مفصلي است كه نمي‌تواند در يك جهت حركت طبيعي و معمولي داشته باشند، و يا هر جا كه لازم باشد نتوان آن را مهار نمود. مثلاً زانوئي كه به پهلو خم مي‌شود مفصل بي‌ثبات است، چنانچه اين مفصل در حالت طبيعي قفل شود قادر به تحمل وزن بدن نخواهد بود. پاره‌اي از اين مفاصل نياز به جراحي دارند و تعدادي هم ممكن است تا زماني كه ليگامنت‌ها التيام پيدا كنند نياز به گچ گرفتن مفصل داشته باشند. اين تصميمات مي‌بايست توسط پزشك متخصص اتخاذ شود.

كشيدگي با اسپرين درجه دوم

اين نوع كشيدگي بسيار شديدتر از كشيدگي نوع اول (خفيف) است، زيرا ليگامنت پاره شده در اين نوع آسيب‌ديدگي به اندازه‌اي ضعيف مي‌شود كه تحمل وزن بدن روي پاها توأم با درد شديد مي‌شود، وليكن مفصل ثابت و استوار است. علائم مشخصه آن درد و تورم در طول رشته ليگامنت است. معالجحه اين نوع كشيدگي همانند كشيدگي درجه اول (خفيف) با همان روش (I.C.E) مي‌باشد.

توصيه مي‌شود به هيچ وجه در يكي دو روز اول آسيب ديدگي وزن بدن را روي پاها قرار ندهيد. چنانچه درد و تورم بعد از 24 ساعت كاهش يافت، همانند كشيدگي نوع اول (خفيف) آن را معالجه كنيد، و در صورتي كه درد و تورم كاهش پيدا نكرد، بهتر است به اصلاح و مصلحت پزشك و با استفاده از برنامه‌اي مشخص و معين، مانند باندپيچي كردن، راه رفتن با چوب زيربغل به مفصل آسيب‌ديده فرصت بهبودي بدهيد. در پاره‌اي مواقع ممكن است پزشك گچ گرفتن پا را تجويز كند. زيرا گچ گرفتن و باندپيچي مفصل سبب مي‌شود كه ليگامنت‌هاي آسيب ديده به سرعت التيام پيدا كنند. ورزشكاري كه دچار اين نوع كشيدگي (درجه دوم) مي‌شود، براي مدت دو تا چهار هفته از تمرين دور خواهد ماند.

كشيدگي شديد يا اسپرين درجه سوم

پارگي كامل ليگامنت را اسپرين يا كشيدگي (درجه سوم) مي نامند كه در اكثر موارد ورزشكار مصدوم صداي پاره شدن يا تركيدن ليگامنت خويش را مي‌شنود. در اين نوع كشيدگي تحنمل وزن بدن روي پاي آسيب ديده غير ممكن است، قوزك پا در جهت مخالف تورم، ثبات و استحكام ندارد، و هنگامي كه ورزشكار مصدوم روي لبه ميز بنشيند مچ پاي آسيب ديده به جاي اينكه در موقعيت و حالت طبيعي قرار بگيرد، به طرف پهلو از ناحيه ت