ماده 1 زمين بازي انفرادي زمين بازي مستطيلي است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمين توسط توري كه از يك سيم با طناب به قطر حداكثر 8/0 سانتيمتر آويزان است، به دو نيمه تقسيم ميگردد. انتهاي اين سيم با طناب بايد به بالاي دو پايه در دو سوي تور متصل گردد يا از روي آن گردانيده شود. قطر مقطع پايه استوانهاي يا اصلاح مقطع پايه مكعب مستطيل شكل نبايد بيش از 15 سانتيمتر بيشتر باشد. مركز مقطع پايه ها ميبايد در فاصلة 914/0 متري از زمين بازي واقع شود و ارتفاع پايه ها بايد به گونهاي تنظيم گردد كه قسمت بالاي سيم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متري از سطح زمين واقع شود در صورتي كه از زمين مشترك براي «دوبل» (به مادة 34 رجوع شود) وانفرادي استفاده شود بايد تور را توسط دو پايه كه پايه هاي بازي انفرادي ناميده ميشوند، در ارتفاع 07/1 متري نگاهداشت. مركز مقطع اين پايه ها كه قطر و به اصلاح مقطع آنها نبايد بيش از 5/7 سانتيمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متري از زمين انفرادي واقع ميگردد. تور بازي را بايد چنان كشيد كه فضاي مابين دو پايه را كاملاً پر كند و شبكه هاي تور به اندازهاي كوچكتر در نظر گرفته ميشوند كه مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پايه 914/0 متر باشد لذا تور در اين قسمت توسط كمربندي كاملاً سفيد كه عرض آن بيش از 5 سانتيمتر نباشد محكم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته ميشود. نواري كاملاً سفيد كه عرض آن بيش از 5 سانتيمتر و در فاصلة مساوي در بين دو خط كناري و به موازات آنها كشيده ميشود. خط انتهائي در طرف داخلي زمين توسط علامت مركزي به طول 10 سانتيمتر و عرض 5 سانتيمتر در امتداد فرضي خط مركزي سرويس است و به دو بخش تقسيم ميشود. علامت مركزي در هر طرف زمين بر خطوط انتهائي عمود ومتصل است. از كليه خطوط ديگر نبايد از 5/2 سانتيمتر كمتر و از 5 سانتيمتر بيشتر باشد، به استثناء خط انتهائي كه نبايد بيشتر از 10 سانتيمتر عرض داشته باشد. در تمام اندازهگيريها بايد لبه خارجي خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط بايد يكنواخت باشد. استفاده از رنگهاي سفيد و يا زرد و نشانههاي تبليغاتي يا هر چيز ديگري كه در دو انتهاي زمين قرار داده شده، غير مجاز است. استفاده از رنگهاي روشن تنها در صورتي مجاز است كه در اين امر در ديد بازيكنان اختلالي ايجاد نكند. اگر نشانههاي تبليغاتي بروي صندلي خط نگهدارنده دو انتهاي زمين نشستهاند، قرارداده شود، اين نشانهها بايد فاقد رنگهاي سفيد و زرد باشند. از رنگهاي روشن در صورتي مجاز است كه اختلال در ديد بازيكنان ايجاد نكند. 1- basiline 2- Side- line 3- Service- line 4- Centerservice- line 5- Service courts 6- Centermark تبصره: در مسابقات «جام ديويس» و يا ديگر مسابقات رسمي قهرماني فدراسيون بين المللي تنيس بايد فاصلهاي در پشت خطوط انتهائي در نظر گرفت كه كمتر از 4/6 متر نباشد و در طرف خارجي خطوط كنار هم بايد فاصلهاي در نظر گرفت كه كمتر از 66/3 متر نباشد. ميتوان صندلي خط نگهداران را در صورتيكه بيشتر از 914/0 متر بداخل اين فضاها پيشروي نكرده باشند. در فاصله 4/6 متر از خطوط انتهائي در فاصلة 66/4 متر از خطوط كناري قرار دارد. (ابتداي صفحه) ماده 2 اجزائ ثابت زمين اجزاء ثابت زمين نه تنها در برگيرندة تور، پايه هاي زمين انفرادي طناب يا سيم نگهدارندة تور- نوار تور و كمربند نگهدارندة تور است، بلكه در صورت وجود، شامل موانع انتهائي و كناري جايگاهها، صندليهاي ثابت يا قابل نقل و انتقال پيرامون زمين بازي، افراد اشغال كنندة صندليها، كليه ديگر اجزاء ثابت در پيرامون و يا بالاي زمين بازي، داور، داور تور، داور خطاي پا، خط نگهداران توپ جمع كنها البته در هنگامي كه جاي مقر خود حضور دارند، نيز ميگردد. تبصره: در تأمين اهداف اين ماده بايد متذكر شد كه مفهوم لغت داور در برگيرندة داور، افرادي كه به آنها در بين بازي مكان مشخص اعطاء شد و كليه افرادي ميشود كه جهت همكاري با داور در جريان مسابقه برگزيده شده باشند. (ابتداي صفحه) ماده 3 توپ تنيس سطح بيروني توپ بايد يكنواخت و برنگ سفيد يا زرد باشد، اگر روي توپ درزي وجود داشته باشد، اين محل نبايد بصورت دوخته و به شكل بخيه باشد. قطر توپ بايد بيش از 35/6 سانتيمتر و كمتر از 67/6 سانتيمتر باشد و وزن آن بايد بيش از 7/56 گرم و كمتر از 5/58 گرم باشد و جهش توپ در صورت رها شدن از فاصلة 254 سانتيمتر بر روي يك سطح بتوني بايد بيش از 135 سانتيمتر و كمتر از 147 سانتيمتر باشد تحت فشار 165/8 كيلو گرم توپ بايد دچار فرورفتگي بداخل به ميزان بيش از 56/0 سانتيمتر و كمتر از 74/0 سانتيمتر در قسمت جلوئي و فرورفتگي به ميزان بيش از 89/0 سانتيمتر و كمتر از 08/1 سانتيمتر در قسمت پشتي شود. ارقام گفته شده در مورد اين فرورفتگيها بايد ميانگين خواندن جدا از هم ارقام در هر يك از سه محور توپ باشد و در هر مورد اختلاف بين دو بار خواندن ارقام نبايد بيش از 08/0 سانتيمتر گردد. براي بازي در ارتفاع بيش از 1219 متر از سطح دريا ميتوان از دو نوع ديگر توپ استفاده نمود. توپ اول تمام مشخصات پيش گفته را دارد جز آنكه جهش آن بيش از 93/121 سانتيمتر و كمتر از 135 سانتيمتر است و فشار داخلي آن بيش از فشار خارج آن است. اين نوع توپ مرسوم است به «توپ پر فشار» توپ نوع دوم تمام مشخصات پيش گفته را دارد جز آنكه جهش آن بيش از 135 سانتيمتر و كمتر از 147 سانتيمتر است و فشار داخلي تقريباً برابر فشار خارجي است اين توپ به منظور تطبيق بايد براي مدت 60 روز يا بيشتر در همان ارتفاع مورد نظر جهت انجام مسابقه قرار گيرد. به اين توپ معمولاً واژه توپ فشار صفر و يا توپ بدون فشار اطلاق ميگيرد. تمام آزمايشات در مورد جهش توپ اندازه و ميزان فرورفتگي بايد مطابق قوانين و ترتيبهاي معين شده در ضميمه 1 صورت گيرد. 1- Pressurised Ball 2- Zero-Pressure 3-Non-Pressrised (ابتداي صفحه) ماده 4- راكت تنيس راكتهائي كه از مشخصات ذيل پيروي نكنند جهت بازي مطابق مقررات تنيس، مورد تأئيد نميباشند. الف) قسمتي از راكت كه در انجام ضربه مورد استفاده قرار ميگيرد بايد تخت باشد و از يك شبكه زه درهم شده متصل به قاب راكت تشكيل ميگردد. زهها در محل تلاقي بازههاي مجاور به تناوب از رو و زير به يكديگر ميپيوندند و به هم تافته ميشوند. در مجموع اين شبكة زه بايد يكدست باشد و بخصوص تراكم اين شبكه در قسمت مركز نبايد كمتر از ساير قسمتها باشد. زهها بايد عاري از هر گونه اضافات و اتصالات جنبي باشند مگر آنچه كه جهت پيشگيري و محدود كردن فرسودگي و پارگي و يا لرزش بكار رود كه بايد اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمين اهداف فوق را داشته باشد. ب) طول راكت كه دسته را نيز شامل ميشود بايد عاري از هر گونه اضافات و اتصالات جنبي باشد مگر آنچه كه جهت پيشگيري به محدود كردن فرسودگي، پارگي، لرزش و آنچه كه جهت تقسيم وزن بكار رود كه در اين صورت بايد اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمين اهداف فوق را داشته باشد. و) قاب راكت كه شامل دسته نيز ميشود و زهها بايد عاري از هر گونه وسيلهاي باشند كه توانائي انجام تغيير عمده و مشخص و يا تغيير در تقسيم وزن در راكت: در هنگامي كه توپ در گردش است را امكان پذير نمايد. فدراسيون بين المللي تنيس در اين مورد كه آيا راكت نمونه و مدل اوليه راكت از شرايط فوقالذكر تبعيت ميكند و آيا راكت مورد تأئيد است يا خير تصميمگيرنده است. چنين تصميمگيري ممكن است بنا به ابتكار خود فدراسيون بين المللي تنيس و يا بدرخواست افراد ذينفع ماننذ بازيكن، كمپاني سازندة تجهيزات وسايل و يا سازمان ملي تنيس هر كشور و يا اعضاي آنها صورت پذيرد. چنين تصميمگيريها و درخواستها ميبايست مطابق قواعد و ترتيبات مرسوم فدراسيون بين المللي تنيس براي بررسي درخواستها و جهت دادن پاسخ صورت پذيرد كه نسخههائي از روند اجراي كار را ميتوان از دفتر معاونت اداري دريافت نمود. مورد اول- آيا ميتوان از بيش از يك شبكة زه در قسمت ضربه زنندة راكت استفاده نمود؟ پاسخ: خير- قانون به وضوح اشاره به يك شبكه ميكند و نه شبكههائي از ردههاي درهم تنيده. مورد دوم- اگر زهها در بيش از يك سطح قرار داشته باشد، آيا ميتوان شبكة زه در كل تخت و يكدست دانست؟ پاسخ: خير مورد سوم- آيا ميتوان از وسايلي كه موجب كاهش لرزش ميشوند در روي راكت و كجا بايد قرار داد؟ پاسخ: بلي- اما اين وسايل را فقط ميتوان در خارج از شبكة بهم تافته زه قرار داد. مورد چهارم- در هنگاميكه توپ در گردش است. بطور اتفاقي زه راكت بازيكني پاره ميشود آيا بازيكن مجاز به ادامه بازي با چنين راكتي است؟ پاسخ: بلي. (ابتداي صفحه) ماده 5- زننده سرويس و دريافت كننده سرويس بازيكنان بايد در دو سوي تور قرار بگيرند. بازيكني كه در ابتدا با ضربة خود توپ را به گردش در ميآورد «زننده سرويس» و فرد ديگر «دريافت كننده سرويس» ناميده ميشوند. مورد اول- اگر بازيكني در ضمن زدن ضربه از خط فرضي امتداد تور عبور كند، امتياز از دست ميدهد؟ الف) قبل از ضربه زدن به توپ ب) پس از ضربه زدن به توپ پاسخ: در صورتي كه بازيكني وارد محدودة خطوط احاطه كنندة زمين حريف شود، در هيچيك از موارد فوق با عبور از خط فرضي امتياز از دست خواهد داد (مادة بيست) در مورد مانع شدن از اجراي ضربه حريف ميتواند خواستار تصميمگيري داور مطابق مادة 21 و 25 شود. مورد دوم- زننده سرويس ادعا ميكند كه دريافت كنندة سرويس بايد در محدوة خطوط زمين خود قرار بگيرد، آيا چنين امري ضروري است؟ پاسخ: خير- دريافت كنندة سرويس ميتواند در هر جاي دلخواه در زمين مربوطه قرار گيرد