این متن شامل 89 صفحه می باشد 

لاية نازك پلاستيك مذاب در ديوارة فوم ناپايدار است و اگرتثبيت شود اين ديوارة نازك پاره شده فرو مي ريزد.دو روش براي تثبيت ديوارة سلهاي فوم وجود دارد كه معمولاَ مورد استفاده قرار مي گيرند:

1- افزايش ديسكوزيته/ انجماد Solidification/Viscosity

2- شبكه اي شدن Crosslinking

افزايش ديسكوزيته/ انجماد:

زماني كه از يك مايع و يا گاز به عنوان عامل ايجاد فوم در پلاستيك استفاده مي شود، در اصل از تغييرخواص فيزيكي آن عامل براي ايجاد فوم استفاده مي شود. براي بروز اين تغيير در خواص با حذف عامل فشار (Decompression)سيستم پليمر + عامل فوم ناپايدار شده و جهت نيل به پايداري عامل فوم تبخير منسط مي شود. تبخير عامل فوم در اثر مجموعه اي از عوامل زير باعث افزايش ديسكوزتية مذاب پليمر و در نهايت جامد شدن ديوارة سلها قبل از پارگي مي شود:

- با حذف عامل فشار و ناپايداري ترموديناميكي حاصل عامل دوم منبسط مي شود.

- انبساط فرايندي گرماگير است و بدن وسيله مقداري از انرژي حرارتي ديوارة سلها را جذب مي كند.

- با نازك تر شدن ديوارة سلها عامل ايجاد فوم از اين ديواره عبور كرده و تبخير مي شود. فرايند تبخير هم فرايندي گرماگير بوده و افزايش ديسكوزيتة مذاب و انجماد ديوارة سلها را تسريع مي نمايد.

- علاوه بر عوامل فوق تبادل حرارتي به محيط اطراف نيز را مي توان بر شمرد.

مي بينيم كه در اين حالت نه تنها حرارتي از بيرون به پليمر اعمال نمي شود بلكه مجموعة عوامل موثر در فوي شدن، تأثير خود را به وسيله حذف گرما در سيستم اعمال مي كنند. كه فاكتور شروع كنندة همگي اين عوامل، ايجاد ناپايداري ترموديناميكي در اثر كاهش فشار است.

شبكه اي شدن:

در اين حالت بر خلاف حالت اول كه عامل افزايش ديسكوزيته، جذب انرژي گرمائي از سيستم بوده است، به سيستم انرژي حرارتي داده مي شود. چرا كه عامل افزايش ديسكوزيته ايجاد پيوندهاي عرضي در مذاب پليمر است به بيان ديگر با حرارت دادن / يا با اعمال انرژي از انواع ديگر، اتصالات عرضي شيميائي بين مولكولهاي پليمر ايجاد مي شود و اين اتصالات عرضي باعث افزايش سريع ديسكوزيته و در نتيجه مثبت ديوارة سلها مي گردند. از طرف ديگر حرارت باعث تجزية عامل فوم مي شود و با ايجاد گاز از عوامل فوم پخش شده در پليمر مذاب پليمر شروع به انبساط مي كند و به طور همزملن افزايش ديسكوزيته نيز از انبساط سريع در اثر فايل فوم جلوگير مي نمايد.

اين اتصالات عرضي مي تواند به وسيله استفاده از عوامل شيميايي ايجاد شود. اين عوامل شيمياييشناخته شده مانند پراكسيدها در اثر حرارت تجزيه شده و با ايجاد راديكالهاي آزاد زنجيره هاي شكسته شدة پليمر را به هم متصل مي كنند. در اثر ايجاد اين اتصالات عرضي ديسكوزيتةكششي

(Elongational Viscosity) مذاب پليمر افزايش يافته و باعث تثبيت ديوارة فوم مي گردد. گاهي براي ايجاد اين اتصالات عرضي به جاي استفاده از عوامل شيميايي از اشعه هاي پرانرژي استفاده مي شود. كه نقاط مستعد اتصال به يكديگر در اثر تابش اين پرتوهاي پرانرژي ايجاد مي گردند.

در دياگرام ديسكوزيته – دماي زير، پايداركردن ديوارة سلهاي فوم به صورت شماتيك نشان داده شده است.

شبكه اي كردن ناحية رابري را توسعه مي دهد و لذا محدودة دمائي فرايند توليد فوم بسيار وسيع شده و كار تهيه و روان تر انجام مي گيرد.

روشهاي مختلف توليد فوم هاي پلي ادلفيني در جدول زير خلاصه شده است. توليد دانه هاي بيش