این متن شامل 53 صفحه می باشد 

اگر چه در بعضي از کاربردهاي خاص براي جوشکاري خود کار استفاده ميشود ، اما در حال حاضر بخش عمده عمليات جوشکاري لوله با استفاده از يکي از فرايند هاي جوشکاري دستي انجام ميشود .

لوله هايي که در کاربرد هاي صنعتي در وضعيتهاي افقي نصب ميشوند معمولاً در وضعيت عمودي ، بالا تر از وضعيت ساعت 6 به طرف ساعت 12 جو شکاري ميشوند .

لبه لو له ها معمولاً با زا ويه پخ 60 تا 70 درجه ودرز اتصال تا 3 ميلي متر آماده ميکنند تا نفوذ جوش تضمين شود . روش مورد استفاده براي جوشکاري لوله در وضعيت عمودي بالا رو همان است که در مورد جوشکاري عمودي ورق ديديم و در آن يک سوراخ کليد در ريشه جوش حفظ ميشود . در

کاربرد هايي که به خط جوش بسيار دقيق مرغوب نياز است ميتوان پاس ريشه را با فرايند تيک (آرگون) جوش داد و براي پاسهاي بعدي از فرايند جوشکاري قوس دستي استفاده کرد.

روش ديگري که غالباً براي جوشکاري خط لوله هاي سراسري به کار مي رود روش جوشکاري سرازير است . در هنگام کار با فرايند جوشکاري قوس دستي براي جوشکاري سرازير بايد از الکترود روپوش سلولزي يا سلولزي با پودر آهن استفاده کرد و وجوشکاري را در وضعيت پايين رو از وضعيت ساعت 2 به طرف وضعيت ساعت 6 و در چند پاس انجام داد .

براي جوشکاري سرازير از فرايند ميگ (co2) نيز ميتوان استفاده کرد . از اين فرايند در يک روش تلفيقي نيز استفاده ميشود . در اين روش پاس ريشه را عمودي به طرف پايين و پاس هاي بعدي و پاس آخر را عمودي از پايين به بالا جوش ميدهند .

در جوشکاري سرازير نيازي نيست که پهناي پاس ريشه به همان اندازه اي باشد که در جوشکاري عمودي بالا رو هست . معمولاً پيشاني پخ و درز اتصال معادل 5/1 ميليمتر کافي است .

پاس ريشه وقتي در وضعيت عمودي يا سرازير جوش داده شود ، بدون چپ و راست بردن الکترود انجام ميشود . اما براي يکنواخت شدن نفوذ بايد سوراخ کليدي کوچکي را در لبه جلوي خط جوش حفظ کرد . سپس پاسهاي بعدي و آخر را در وضعيت عمودي سر بالا جوش مي دهند .

در هنگام جوشکاري پاس ريشه در وضعيت عمودي سر بالا که در فرايند هاي جوشکاري قوسي دستي ، تيک و اکسي استيلن متداولتر است . سوراخ کليدي را بايد حفظ کرد تا نفوذ لازم حاصل شود . براي کسب مهارت در اين کار بايد خيلي تمرين کرد .

بايد توجه داشت وقتي به خط جوشها يي با کيفت بسيار بالا نياز باشد ميتوان تلفيقي از فرايند هاي مختلف را بکار گرفت . مثلاً پاس ريشه را مي توان با استفاده از فرايند تيک جوش داد و براي پاسهاي بعدي از فرايند جوشکاري قوس دستي استفاده کرد . همچنين براي انتقال صفحه به لوله نيز ميتوان از روش فوق استفاده کرد .

تذکر : استفاده از فرايند اکسي استيلن براي جوشکاري لوله هنوز بسيار متداول است در حاليکه دسترسي به برق وجود نداشته باشد ميتوان از آن استفاده کرد .

انتخاب روشي مناسب براي اتصال لوله ها

پيشينه سامانه لوله کشي و اتصالات لوله بهپيدايش تمدن برمي گردد.اولين سامانه لوله کشي شايد در نتيجه تلاش انسانهاي نخستينبراي تغيير مسير نهر به منظور رساندن آب به اردوگاه خود ، يا هدايت آن از اردوگاهبه بيرون به وجود آمده باشد.مصالحي که براي اين کار مصرف مي شد شامل صخره ها ، خاکرس و خود بستر رود بود.روشهاي اتصال نيز شامل حفر گودالها و ايجاد سدها وخاکريزهايي بود که اتصال داخلي بين نهرها را ايجاد مي نمودند.روميهاي باستان برايهدايت جريان آب به شهرهاي خود به يک سامانه گسترده لوله کشي تکيه داشتند.در حقيقتبرخي از مورخان استفاده از لوله هاي سربي را نقل کرده اند و يکي از عوامل سقوطامپراتوري روم را عقب ماندگي هوشي در اثر مسموميت ناشي از سرب مي دانند.اگرچه راهيبراي اثباط قطعي اين نظريه وجود ندارد،ولي به ما هشدار مي دهد که انتخاب نادرستمصالح مي تواند پيامدهاي ژرف و پيش بيني نشده اي داشته باشد.اين مقاله در موردروشهاي اتصال امروزي براي انواع مختلف سامانه هاي لوله کشي بحث خواهد کرد.در اينبحث به روشهاي اتصال خاص مانند روشهايي که در فرايندها و صنايع نفت استفاده مي شود، کاربردهاي خاص و تبديل بين سامانه هاي مختلف پرداخته نشده است.

روشهاي اتصال لوله
اتصالات رزوه اي
اتصالاترزوه اي براي لوله هاي کوچک (قطر بين يک هشتم تا 2 اينچ)استفاده مي شود.رزوه لوله واتصالات طبق استانداردASMEB1.20.1-1983 با عنوان "رزوه لوله ، کاربرد عام،اينچ"ساخته مي شود.ماشينهاي رزوه تراشي براي ايجاد رزوه روي لوله تا قطر اسمي 2اينچ موجود است.ابزار رزوه تراشي بزرگتر نيز وجود دارد،ولي با استفاده از تبديلدنده Gear reducer کار مي کند و به نيروي انساني زيادي نياز دارد.از آنجايي کهاتصالات رزوه اي با ماشين يا با دست ايجاد مي شوند ، بايد توصيه هاي توليد کننده بادقت دنبال شود.شکل رزوه هاي لوله بايد به گونه اي باشد که با شکل اتصالات تطبيقداشته باشد.