این متن شامل 34 صفحه می باشد

شيوه هاي رفتاري در كار گروهي به طور گسترده بروز مي كند و نمايان مي شود يكي از دلايل اين نماياني يا شهرت پيدا كردن تاكيد كردن روي اين موضوع است كه اين روشها روي آموزش مهارتهاي خود اداره خودمحوري كردن مراجعه كنندگان و بيماران مي تواند پياده شود آنها مي توانند از اين روشها براي كنترل زندگي شان، رفتارشان به طور موثر با مشكلات حال و آينده استفاده كنند، و وظايفشان را به خوبي بدون ادامه روان درماني انجام دهند. نويسندگان با يك مبدا رفتاري، همانند واتسون و تارپ(2002)، كتابهايي را به موضوع كمك كردن به مردم در زمينه رفتار شخصي يا رفتار خود محوري اختصاص داده اند. اين هدف از طريق تنوع هاي وسيع و گسترده، در مورد تكنيكهاي شناختي و رفتاري با مبدا عملي انجام مي شد. اكثر اين تكنيكهاي درماني مراحلي هستند كه مراجعه كنندگان مي توانند براي حل مشكلات درون شخصيتي، احساسي و تصميم گيري روي خودشان پياده كنند و انجام دهند.

- اصطلاح روان درماني رفتار به كاربرد چند مرحله و تكنيك اشاره مي كند كه از يك متغير در تئوريهاي يادگيري ريشه گرفته است. براي اينكه هيچ تئوري به تنهايي تمرينهاي روان درماني موقتي را تاييد نمي كند، هيچ مدل گروهي تنها وجود ندارد. كه به معناي دقيق كلمه بتواند گروه رفتاري ناميده شود بعلاوه، انواع گوناگوني از گروهها هستند كه روي يادگيري و رفتاري كار مي كنند. رفتار درماني بهترين روش و مفهوم تصور شده به عنوان يك اصل عمومي براي تمرينهاي كلينيكي است كه به روشهاي تجربي به منظور مطالعه رفتار بستگي دارد. يك فرض اساسي از پيش بيني هاي رفتاري اين است كه اكثر رفتارهاي مشكل ساز، رفتارهاي شناختي و احساسي هستند كه ياد گرفته شده اند و
مي توانند توسط يادگيري رفتارهاي جديد اصلاح شوند، اين روش اغلب"روان درماني" ناميده مي شود. براي اينكه آن بيشتر به طور خاص يك تجربه تحصيلي است، افراد در يك مرحله آموزش و يادگيري قرار دارند و به آنها ياد داده مي شود كه چطور يك منظره يا ژرف نمايي جديدي را روي راههاي يادگيري باز كشد و آن را گسترش دهند- آنها تشويق مي شوند تا در زمينه رفتارهاي موثر، شناختي و احساسي بيشتر تلاش كنند، همچنين مشكلات ممكن است مربوط به نقص مهارتها، رفتارهاي سازگار يا هماهنگ، يا استراتژي هاي شناختي باشد كه ياد گرفته نشده اند و بيماران مي توانند اين مهارتها را با شركت كردن در تجربه هاي كسب شده تقليد كنند بسياري از تكنيكهاي به كار گرفته شده توسط گردهمايي با صداهاي متفاوت(همانند روان درماني، رفتارهاي احساسي، عقلاني، به روان درماني شناختي، روان درماني واقعيت و تجزيه و تحليل كاري يا اجرايي). اين فرض اساسي روان درماني گروه، به عنوان يك مرحله تحصيلي به حساب مي آيد و آنها به ارزشيابي يادگيري و آموزش كه در يك گروه به ارث برده شده تاكيد مي كنند.

- فرض ديگر از مبدا رفتاري اين است كه رفتارهايي كه بيماران بيان مي كنند خود بيماري است(نه اين كه اساسا نشانه بيماري باشد. راه حل هاي موفقيت آميز از اين رفتارهاي مشكل‌ساز حل دوباره مشكل است، و يك سري جديد از بيماريها به طور ضروري بوجود نيامده است. اين چشم انداز رفتاري در تضاد با شيوه هاي است كه مبدا ارتباطي و شناختي دارند كه تاكيد خاصي روي بيماران براي شناخت بيماري و مشكلاتشان دارند كه به عنوان يك شرط لازم براي تغيير در آنها است. در حاليكه روشهاي مبدا شناختي فرض مي كنند كه اگر بيماران سرشت و علت علائم بيماري شان را بفهمند، آنها بهتر قادر به كنترل زندگيشان هستند. شيوه هاي رفتاري گمان مي كند كه تغييرات بدون شناخت هم مي تواند انجام شود. روان درمانان رفتاري روي اين مقاله كار مي كنند كه تغيير در رفتار مي تواند قبل از شناخت خود شخص اتفاق بيافتد و تغييرات رفتاري مي تواند به سطح وسيع تري از خود شناختي منتهي شود. پيشروان گروه رفتاري ممكن است استراتژي هايي را از نقطه نظر تئوريكي گوناگون توسعه دهند، طوري تهيه و تنظيم شده اند كه اثراتشان در اهداف جلسه روان درماني مي تواند شرح داده شود اين پيشروان پيشرفتهاي اعضاي گروه را از طريق مجموعه در حال تكوين از اطلاعات قبل، در طول و بعد از تمام مداخله ها دنبال مي كنند. چنين روش هر دو گروه پيشبرد اعضا را با اظهار نظرهاي مداوم درباره پيشرفتهاي درماني آماده مي كنند