این متن شامل 19 صفحه می باشد

مغول ها قوم بيابانگرد و چادرنشين بودند كه در قسمت اسياي مركزي و شرقي زندگي مي كردند و رئيس آن ها شخصي به نام «تموچين» يا چنگيز بود كه در سال617 هجري حملات خود را از سر حدات چين آغاز كرد چنگيز خان وقتي خبر كشته شدن جمعي از تجار مغول به وسيله حاكم شهر اوترار شنيد براي سلطان محمد خوارزمشاه پيغام فرستاد به زودي به سراغ تو خواهم آمد.

از دلايل ديگر حمله مغول به سرزمين هاي اسلامي مي توانيم به ارتباط سري بين مغولان و مسيحيان مغرب زمين 2 تنش حكومت قراختاييان و تعريف خلاي عباسي مغولان اشاره كرد.

و بايد دانست كه مهم ترين علل انقراض دولت خوارزمشاهي و خلافت عباسي و افتادن اكثر ممالك اسلامي در دست مغوان بت پرست، چند چيز بوده: يكي آنكه محمد خوارزمشاه اكثر امراء و حكمفرماياني كه ممكن بود در روز درماندگي و حمله بيگانگان، كشور ايران را محافظت نمايند از ميان برداشت و بلادي كه بين ايرانيان و مغولان حايل بوده ضميمه متصرفات خود كرد و از اين جهت تقريبا با آن هم سر حد گرديد. از همه بدتر اينكه محمد خوارزمشاه در موقع حمله مغول خويشتن را باخته و جرات از دست داده چنان بر او مستولي شده است كه به جلال الدين هم اجازه جنگ نداد و همه را دلسرد و مايوس ساخت و بالنتيجه واقع شد آنچه ازخواندن آن دل ها در طپش آيد و حال منقلب گردد. علت ديگر پيشرفت مغول دربار خلافت عباسي با خوارزمشاه بود و شايد خليفه باطنابي ميل نبود كه حريف خود را بدست مغول ها ببيند و از شر او راحت گردد و از همين جهت خليفه نه فقط با خوارزم شاه مساعدت ننمود و در دفاع از مغولان همت نگماشت بلكه سلطان جلال الدين را مساعدت نكرد و درخواست او را نپذيرفت نفاق سني و شيعه را كه اغلب بلاد حتي در بغداد حكمفرما بود علت ديگر پيشرفت مغول بايد دانست چه رشته اتحاد مسلمين از يكديگر گسيخته بود و در بغداد دارالخلافه مسلمين به كرات به شيعيان جور و احجاف واقع شد وفي الحقيقه اين جماعت از استبداد عامه بجان آمده بودند و چاره اي هم نداشتند همچنين اهل سنت با يكديگر سخت مخالفت داشتند و حتي در موقع حمله مغول بسياري از حنفي مذهبان با مغول همدست گرديده با شافعيان از در خصومت در آمدند و مغولان در آخر هر دو طايفه را مقهور خود ساختند.

از طرف ديگر اسماعيليان ساليان دراز در ايران بلكه در اطراف بلاد اسلام توليد خوف و وحشت مي نمودند نه قدرتي بود كه آنان را به قسمي سركوبي نمايد تا ديگر قد علم ننمايند و نه عقلا حكمفرمايان و امراء به آن ها آزادي مذهب مي دادند تا دست از اقدامات خود بردارند.

اين اوضاع و احوال خصوصا مخالفت امراء جلال الدين خوارزم شاه كه مجبور بود گاه كرمان زماني در آذربايجان و هنگامي در گرجستان با مخالفين بجنگد موجب شد كه كشور پهناور ايران در اندك زمان در دست مغول بيافتد.